Cengiz Gökçek Kadın Doğum Hastanesi’nde ebe olarak çalışıyorum. 500+ yatak kapasitesi ve merkezi konumuyla bölgenin referans hastanesiyiz. Doğumhane biriminde hasta yoğunluğu dengeli, ekip uyumu sayesinde stres yönetilebilir düzeyde. Gaziantep’in yüksek yaşam maliyetine rağmen teşvik ücretleri orta seviyede kalıyor. Şehrin zengin mutfağı ve tarihi dokusu sosyal yaşamı renklendiriyor. Yönetimin çalışanlarla iletişimi iyi olsa da karar mekanizmalarında personel görüşleri yeterince dikkate alınmıyor. Özellikle loğusa bakım kalitesi ve modern ekipmanlar mesleki tatmin sağlıyor. Büyükşehir avantajlarını seven ve yoğun olmayan bir doğumhane ortamı arayan ebeler için ideal. Dengeli şartlar nedeniyle bu hastaneyi tekrar tercih ederdim.

Lüleburgaz Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi'nde çalışmak iki yönlü bir deneyim. Merkeze uzak, ama dolmuşla veya yürüyerek ulaşım fena değil. Kalite direktörü olarak hemşireyim ve iş yüküm dengeli. Fazla mesai yok, fakat görev dışı işler yapmak zorunda kalıyorum. Teşvik ücretleri çok yüksek, bu büyük bir artı. Ancak çalışan memnuniyeti düşük; yönetim baskısı fazla ve bu stres yaratıyor. Sosyal yaşam sınırlı, yaşam maliyeti yüksek. Yine de burayı tekrar seçerdim; çünkü ücretler diğer eksileri dengeliyor. Yüksek kazanç önceliğinizse burası cazip, ama baskıya dayanıklı olmanız lazım.

Atatürk Devlet Hastanesi’nde çalışmak benim için yorucu bir deneyim. Yoğun bakımda hemşireyim ve iş yükü aşırı yoğun; hasta akışı sürekli ve personel yetersiz. Görev tanımımın dışında işler yapmak zorunda kalıyorum, bu da motivasyonumu düşürüyor. Çalışan memnuniyeti düşük; çoğu kişi mutsuz ve yönetim desteği eksik. Olumlu yanı, hastane merkezi bir konumda ve dolmuşla ulaşım kolay. Sosyal yaşam çok zayıf, yaşam maliyeti ise yüksek; kiralar da pahalı. Kesinlikle tavsiye etmiyorum; tekrar tercih yapmam gerekse burayı seçmezdim. Daha az stresli bir yer arayanlara uygun değil.

Hakkari Merkez Devlet Hastanesi'nde acil serviste hemşire olarak çalışıyorum ve açıkçası burası oldukça zorlayıcı. İş yükü inanılmaz yoğun; hasta akışı hiç bitmiyor ve personel eksikliği ciddi bir sorun. Fazla mesai kaçınılmaz, dinlenmeye vakit bulmak zor. Teşvik ücretleri düşük, bu da çalışanların moralini iyice düşürüyor. Hastane merkezi bir yerde, otobüs ve dolmuşla ulaşım kolay, bu bir avantaj. Ancak sosyal yaşam çok zayıf; boş zamanlarda yapılabilecek tek şey okey oynamak gibi görünüyor. Yaşam maliyeti orta seviyede, kiralar fena değil. Ne yazık ki çalışan memnuniyeti çok düşük; kimse burada olmaktan mutlu değil ve çoğu kişi ayrılmayı düşünüyor. Yönetim pek destekleyici değil, taleplerimiz genellikle karşılıksız kalıyor. Tekrar tercih şansım olsa burayı seçmezdim. Eğer yoğun tempo ve mutsuz bir ortam istemiyorsanız, başka bir yer düşünün derim.